1 Kasım 2015 Pazar

ŞAKA MIYIM? ŞAKA MISINIZ?

Biz evliyken herkes bizim evde toplanır, pazar kahvaltısı yapılır, akşamüstü balıklar pişerdi.
Büyükbaba, babaanne, bazen görümce ve çocuğu...
Şimdi neredeler mi?
Bilmiyorum.
Artık ben de kalmıyorlar, normal olarak.
Onları yanında istmeyen kızlarında kalıyorlar, çünkü görümcemin çocuğuna bakıyorlar. Ara sıra da evlerine dönüyorlar.
Geldiklerini gittiklerini bile bilmiyorum artık.
Yazın bir ara iyice kanka oluştuk 'Ex' ile. Kuzguncukta karşılaştım onlarla, ikizlerim de yanlarındaydı. Baba günüydü çünkü.Babaanne, görümce, görümcemin çocuğu, ex ve ikizler.
Yanlarına oturdum, kahve söylediler, kahve içtik birlikte. Hiçbirşey olmamış gibi.
Gerçekten de hiçbirşey olmamış gibiydi. Ben hala 'anne' diyorum, görümcemin çocuğu bana 'yenge' diyor...
Bizimkiler havuza gitmek istediklerini söylediler. Görümcenin çocuğu da gelmek istedi. E hadi bize gidelim, hep birlikte havuza girelim, dedim.
Şaka gibi.
Görümcem, ex, yeğen, çocuklar... havuz keyfi yaptık resmen. Babaanne balkondan bizi izledi. Eve geldik, lahmacun söylemişler, oturduk yedik birlikte.
Sonra üç çocuğu birden yıkadım tam bir gelin gibi. Sonra kahve faslı.
Gittiler.
Ne mi oldu?
O günden beri görüşmüyoruz.
Ex isterse biraraya geliyoruz, yoksa gelmiyoruz. Benim elimde değil ipler görüldüğü üzere.
Herkes ortama uymaya çalışıyor hiçbirşey olmamış, yaşanmamış gibi...
Şaka bunlar ya, vallahi şaka billahi şaka.
Bundan dolayı galiba gerçek dünyaya alışmam zaman alıyor, ve insanları hala tanıyamıyorum, kendimi de. Ne istediğimi bilmeyince de, baka insanların isteklerini yaşıyorum. sonra ne mi oluyor? Onlar isteklerini, seninle  yaşamak istemeyince boşluk oluyor göğsünde kocaman hem de...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder