Tek taşımı kendim aldım tek başıma kendim yaptım...

Neden böyle bir başlık? Çünkü birçok şeyi bu hayatta kendim için ben yaptım.Buna itiraz edecek şimdi hayatımda olmayan kişi beri gelsin. Neden şimdi bu konu...Kendini çok önemli,çok akıllı,egoist,dünyadaki yerinin kimse tarafında anlaşılmadığını aslında çok önemli şahsiyetine yeterli kıymet verilmediğini düşünen gereksiz insan için yazmak istedim bugün. Nasıl olsa bloğumun günlük ziyaretçisi sıfır:) (böylece tam blog yapısına uygun olarak günlük tutmuş oluyorum). Nereden nereye...önceki yaşadıklarını düşününce insan, paylaştıklarını...gün gelipte o insanın hayatına hiç girmemiş olmasını isteyebileceğini düşünmek bunalımındayım aslında. Benim ki de bir çeşit stockholm sendromuydu galiba. Evet biliyorum belki bunca senenin hatırına böyle yazma diye düşünen çok kişi olacaktır, öğüt verenler de beri gelsin. Tek başıma 3,5 yaşındaki ikizlerimle başladığım bu yeni hayatımda daha huzurlu ve güvenli bir ortamda mutlu yaşıyor olduktan sonra geçmişte verdiğim mücadelelerin ne kadar gereksiz olduğunu ben gördüm, ben bilirim. Aslında hayat değerimi düşüren beni korkaklaştıran bir geçmişi geride bırakmışlığın gücünü yaşıyorum. Ve geçmişte bana öğüt veren eski dostlarımı kulak arkası ettiğim ve onlardan koptuğum için de huzurlarınızda kendilerinden af diliyorum...Onlar bu satırları okusalar kendilerini bilirler zaten. Günahda çıkardım işte:) Şimdi artık önümüze bakma zamanı.3 tane bayan ikisi mini mini biri de onlardan az uzun:) Kadınların gücünü kıran tüm erkeklerin kendileri gibi hasta ruhlu kadınlarla birlikte olmalarını diler; geriye kalan biz alınmışlarsa mutlu huzurlu sağlık dolu günler dilerim.... Tek başına ayakta duran tüm kadınlara sevgilerimle.......