Sünger Kafa-2

Aha da ben!! Niye kolay kandırılıyorum?  Çok mu safım? Çok mu iyi niyetliyim? İnsanların söylediği güzel sözlere inanıyorum hemen. Kandırıldığımı aldatıldığımı hepsini bu bloğu okuyan herkes biliyor, yaptığım salaklıkları da.

En büyük salaklıklarımdan biri onu tekrar kabul etmem, şiirlerine, mesajlarına, güzel davranışlarına, sarılmalarına aldanmam oldu.. Ne oldu 2 ay sürdü. Evi taşır taşımaz pişman oldu ve yine benim istediğim değil, onun istekleri oldu. Yapamıyorum, edemiyorumlarla, evden gitti akşam. Gitmek mi istiyorsun "Evet".. "Akşam gel eşyalarını al , git o zaman"."Tamam." Bu kadar basitti kelimeler.. Ya gecem nasıl geçti derseniz, anlamsız, yüklü, ağır, kalbimi bir mengenenin arasına almışlar sıkmışlar gibiydi. Acayip koydu.
İlki bu kadar koymamıştı. Ne yaparsın, çocuklarım için güçlü olmalıyım yine. Gün sayıyorum kendimce.. 2 gün sonra daha iyi olacağım, 1 hafta sonra daha iyi olacağım... diye diye avutuyorum kendimi.
Sizin anlayacağınız dostlar acayip şeyler yaşadım bu son 6 ayda.. Benden daha acayipleri de vardır kesin. Allah herkese sabır versin.
Çocuklarımla paşalar gibi huzurlu mutlu yaşamak nasip etsin..Bir dostun dediği gibi "yalnız yaşlanma ihtimalin de var onu da düşün".. bu lafta koydu. İki çocuk var bir de.. Gayem yanımda biri olsun değildi hiçbir zaman ama ileriki hayatıma yönelik güç pınarlarımdan birini eksiltti bu söz sanki.. Ne var yalnız olayım, dostlarım olsun, çocuklarım sağlıklı olsun. İlla yanımda yaşlanırken biri olsun diye biri olacaksa bu mudur mutluluk, bu mudur huzur... ne bileyim o biriyle birlikte olabilecekken ben yalnız:( Daha ne kadar depresif olabilirim şu an bilemedim :) Acıyı mı seviyorum leuun ben.. Yoksa hasta olan ben miyim? Vallahi kafayı yedirtecekler bana:) Aklımı koru sen yarabbim..