Pazar sendromu

Iki gün ikizlerin yokluğunda kendime vakit ayırmak bana çok iyi geldi. Ama ikizler gelince eski yoğun tempoya geri dönmek beni acayip gerdi ve kendimi yalnız hissettim. Sonra,  ex i görmekte iyi gelmiyor. Bu da bu dönem için normal, alışkanlıklardan kurtulmak biraz zor olabiliyor. Melankolik olmamı anlıyorum.İşte böyle anlarda yazmak en büyük kurtarıcım.Hemen eski mantıklı halime dönebiliyorum. Ex in şimdi sevgilisinin yanında olduğu ve ona akıllar verdiğini düşününce..Hemen benim ex kocaya olan nefret duygularım depreşiyor.Artık aslında ikizlerimle ne kadar huzurlu ve mutlu olduğumuzu görüyorum. Evde bağırma yok, halinden sürekli şikayet edip mutsuz suratıyla gezen yok, onun gönlünü yapacağız diye aman bağırmasın, aman parlamasın...,sinmişiz iyice.HEY ÖZGÜRLÜK...
Ikizler uyur ben bir bira açarım bir de sigara sonra yatakta kitabımı okur keyfime bakarım...Tüm güçlü bekar annelere sevgiyle....

Ve bugünlerde sürekli dinlediğim şarkı...https://m.youtube.com/watch?v=MS91knuzoOA      PEARL JAM "JEREMY"

Bütün kızlar toplandık....toplandık...

Cumartesi bekar annelerin (http://bekarveanne.blogspot.com.tr) buluşma gününe ilk defa katıldım... Ve tanıştığım o güçlü kadınlara hayran oldum. Hepsi işinde gücünde , koca sendromunu atlatmış, hayatın gerçeklerine adapte olmuşlar. Çocuklarına nasıl daha iyi bir hayat verebilirim gayesindeler... Gıpta ettim. En kısa zamanda sendromumu atlatıp -stockholm- onlarla daha da kaynaşmak için sabırsızlanıyorum.
Notlar: 1-Taksim çok kalabalık, çocuklarla buluşmak için pek uygun bir lokasyon değil. Bunu konuştuk ve bir sonrakine daha ferah bir yerde buluşmaya karar verdik.
2- Soma' da dul kalan annelere nasıl yardım edebilirizi konuştuk. Bakalım araştırıyoruz....
3- Herkes hikayesini anlattı, ve hepsi sanki benim  ex kocamı anlatıyor gibiydi...Yazmaya değmez....
4-Boşanma sendromu 2 senede anlatılıyormuş:( Buna canım sıkıldı işte...Ben atlatıp bir önce hayatıma bakmak istiyorum, zaman kaybına tahammülüm yok...
Tüm güçlü bekar annelere, sevgilerimle....