14 Haziran 2014 Cumartesi

Thomas Gordon Okuyorum.. Etkli Anne Baba olmak..-II-



"Etkili Anne-Baba Eğitiminden Uygulamalar" kitabında; bebekler ve küçük çocuklarda "BEN-İLETİLERİ" kavramı bayağı dikkatimi çekti ve içgüdüsel olarak bir kısmını zaten çocuklarıma uyguladığımı gördüm. Burada çocukların kabul edilemeyen davranışları ile aşağıdaki üç yöntemden birini seçrek başedebilecğimiz anlatılıyor:

1- Tahmin Oyunu: Bir davranışı makul bulmayan ebeveyn, sözlü bir Ben-iletisi göndermenin tersine harekete geçer. Hareket özünde sözsüz bir Ben-iletisidir. Yani; çocuk ağlıyorsa "sus" demek yerine, karnı mı acıktı? karnını doyurmayı dene!, uykusu mu geldi? uyutmayı dene!. Özellikle küçük yaştaki çocuklar istenmeyen harektlerine karşılık söz ile uyarıldıklarında bunu yapmamaları gerektiğini anlamazlar (Örnek 3.5 yaşındaki ikizlerim).

2-Hadi Takas Yapalım:Kabul etmediğimiz davranışları takas yoluyla değiştirebiliriz.Örneğin ikizlerim ince çoraplarımı giymeye bayılıyorlar. Her seferinde çorapları ellerinden zor alıyor ve sesimi yükseltip hatta bağırıyordum. Bunun yerine takas yöntemi kullanmaya başladım; ellerine kaçmış çoraplarımdan vererek yavaşça kendi çoraplarımı ellerinden alıyorum:)

3-Ne Hissetiğimi Sana Göstereceğim:Sizin duygularınızı ifade eden bir iletiyi anlayamayacak kadar küçük olan çocuklar söz konusu olduğunda onlara duygularınızı göstermeyi deneyebilirsiniz. Bu yöntemde en önemli şey çocuğu cezalandırıcı ya da incitici herhangi bir davranıştan kaçınmaktır. İkizlerimden biri onu uyuturken bana tekme atmayı seviyor ve bunu oyun sanıp gülüyor, bu beni acayip sinirlendiriyordu. Bu durumda uyutmayı bırakıp kalkıyorum. Buradaki mesaj "tekme yediğimde canım yanıyor ve seni uyutamıyorum". Diğer ikizimde sabahları okula giderken arabaya bnmeyip sürekli oyunlar oynamak istiyor ve işe geç kalmama sebep olabiliyor.Bu durmda onun arkasına ellerimi dayıyor ve yumuşak kararlı bir şekilde koltuğuna doğru yönlendiriyorum. Mesaj da hemen şimdi içeri binmen gerek çünkü acelem var...

Çocuğa vurmak, çimdiklemek,itmek, sarsmak, bağırmak onların kötü olduğunu, hatalı olduğunu, ihtiyaçlarının önemli olmadığını, bir suç işlediğini ve cezalandırılmayı hakettiğini ifade eder. Ben çocuklarım kendisini suçlu ve hatalı hissetmesini istemiyorum. yoksa kendilerine güvenleri sağlam olmaz diye düşünüyorum.
Umarım okuduğum bu kitap faydalı olur. Çocuklarım için hayatta istediğim; kendilerine inanmaları, kendilerini sevmeleri ve güçlü, özgüvenli bireyler olmaları.. Umarım  bunu yapabilirim.



Sevgilerimle.. Tüm güçlü bekar annelere...