Yağ Yağ Yağmur Teknede Hamur....

İstanbul'u yine seller götürüyor... Sabah ikizleri bırakırken hava güzeldi, hiç yağmurluklarını yedek koymak aklıma gelmedi. Neyse ki, babaları özlemiş erken alacakmış okuldan güzellerimi de yağmurluklarını da yanında götürecek. Haftasonu ikizler babaların da. Ben de akşam ki programıma katılabileceğim. Hey özgürlük:) İkizlerimi ne kadar özlesem de bazen kendime de vakit ayırmak süper birşey. Melankolik bir hava var ama inanın ki çok mutluyum ve hiç bir şekilde kendimi vah vahlarla üzmek istemiyorum bugün. Gün geçtikçe daha da iyi oluyorum. Keşke bu ayrılma işini daha önce yapsaymışız.İnsanın sevgisi biter mi bunca yıllık insana sen bitirmek için birşey yapmazsın, o zaten yeterince çaba sarfeder bunun için. Yaptığı düşüncesizliklerle, psikolojinin hemen bozulup sergilediği güçsüzlüklerle, sizi hayatınızın zor zamanlarında arkasını dönüp gitmelerle

zaten sizi tüketmiştir. Kalbinizde azıcık bir yeri kaplar artık.  İkizlerimi düşündükçe onların gözlerindeki sevgiyi bana muhtaç hallerine baktıkça , kendine üzülmeye hakkın var mı? Sen annesin ve her zaman ikinci plandasın artık, onların mutlu ve huzurlu bir hayat geçirmeleri için elimden geleni yapmalıyım. Benim iki küçük kedim onlar ve onları çok seviyorum. Her dakika özlüyorum.... Güçlü bekar annelere sevgilerimle...