24 Temmuz 2014 Perşembe

HERKEZ! zzzzzzz...

Herkezzzzzz  nedir ya. HERKES yazılır. Hele de bunu iş hayatında yazışmalarda gördüğüm zaman tepem atıyor resmen. Hala buralarda mıyız? Biz nasıl gelişeceğiz daha yazmasını bilmiyoruz?

YANLIZ   değil   YALNIZ  ---yalnızlık nedir tek olmaktır yani Yalın dır.


YALNIŞ   değil  YANL

22 Temmuz 2014 Salı

Gafffff...

Ya kızım kafan nerede senin ya:(   Resmen telefon açıkmış ya...

Danışman firma sahibi hakkında çok afedersiniz  konuşurken adamın danışmanı telefondan duy hepsini. Ben açık olduğunu bilmiyorum telefonu. Telefon benim bile değil! 5 dakika konuş konuş  konuş.. Telefonu getiren saf arkadaşta öyle bakıyor trene bakar gibi. "Telefon açık" desene yawww..Bu kadar mı tutuksun. Tabi telefonun açık olduğunu farkedince." Telefon mu açık Sa..." demeye kalmadı.." aa açıkmış" dedim kendi kendime. Çat kapattım hemen. Döndüm bizim elemana " ya sen niye söylemiyorsun telefon açık diye".."Ben ne bileyim böyle konuşacağınızı adam hakkında demez mi" ..
Atlayacaktım üzerine.. Tabi telefondaki aramış hemen saydırdığım kişiyi, söylemiş.

Yaww dana mısın be adam. Ne öyle söylüyorsun hemennnn!! Bir dur düşün, adam yaşlı, duygusal. Bunalıma girmiş hemen. Bir daha ben gelmeyeceğim diye şirketi terki diyar eyledi. Ha iyi mi oldu. Çok iyi oldu. Zaten firmasıyla sözleşmeyi bitirmiştik, 1 gün daha gelip destek verecekti.  Yalnız patronun kulağına giderse m.çtığımın resmidir!!! Offf anam ya  üç buçuk atıyorum valla. Tövbe tövbe.. Adamı vallahi kırmak istemezdim. Ne de olsa emekleri var. Ama herkes hele de iş dünyasında bazen yoğnluktan biri hakkında ileri geri saydırmaz mı yavv.. NEEE. Saydırmaz mı?? Çok öğreneceğim şey var daha çoooook. Allah'ım ne olur affet. Vallahi billahi üzüldüm. Biraz da bu kadar tövbe etmem acaba döt korkusundan mı?

Böyle bir malak (estağfirullah) durum başına gelen var mı?

Ha bir de bak kendimi nasıl aklıyorum; Öküzlük sralaması yaptım:

1.Öküz-Altın Madalya  : Telefondakine gelsin (ne söylüyorsun be hemen, sana birşey diyen mi oldu?)








2.Öküz-Gümüş Madalya :Tabi ki bizim köylü saf arkadaşa gelsin (ollummm  bir daha öyle telefon açık elinde aval aval dolaşma)









3.Öküz - Jüri Özel Ödülü (Bronzluk değildim sanki  ne bilemm  -- benim bloğum ya istediğimi veririm kendime.) Bu süreçteki en masum köylü benim gibi geldi de:)

21 Temmuz 2014 Pazartesi

Döndüm Anacım...

Eveettt, tatilden döndüm. Çok yoruldum.

İkizler pestilimi çıkardılar.

İşe gidip yandaki gibi uyuyacağım.

Ofiste uyuma yastığı:)

9 Temmuz 2014 Çarşamba

Hayatın Sillesi..ARAF'tayım...

Evet.. Beklenen kedi geldi.. Seni şapşal kedi seni..

Çabuk geldi ama.. Daha 2 ay olmamıştı...

Biz aramızda bahis oynamıştık.

Kimi de kararı almaya gelmeyecek, kimi dedi ben 6 ay veriyorum. Ben de hiç gelmeyecek diyordum. Gelirse hatta kapıda yapacağım hareketi aynada çalışmayı bile bırakmıştım (malum fındık hareketi:) ).

 En iyi tahmini bu süreçte yanımdan eksik olmayan canım arkadaşım verdi ; kararı almayacak ya da hemen sonra deneyecek.

Öyle de oldu. Biraz yüz versem kararı almaya gitmeden daha kapımdaydı. Çocukları kullanıyor tabi bu süreçte. Babasız büyümesinler falan filan. Çabuk akıllandım, herşeyi pok ettim yalvarıyorum sana diyor.. diyor da diyor.. Konuşuyor da konuşuyor.. En çok canımı sıkan da çocukları kullanması. Onlarda biraz zeki oldukları için resmen aramızı yapmaya çalışıyorlar..Baba bizi uyutsun eve gelsin vesaire..

Allah'ım ne yapacağım ben ya. Ben istemiyorum ki.. Araf'ta kaldım resmen. Çocuklarım için en iyisi neyse o olsun ama ben de iyi olayım istiyorum.

Bekar anneler yorumlarınızı bekliyorum.Eminim sizin de böyle süreciniz olmuştur...

Sevgilerimle...

6 Temmuz 2014 Pazar

Yeter...

O geceyi unutmak istiyorum...
Söylenen o kötü sözleri!
Yeter... Artık yeter!

3 Temmuz 2014 Perşembe

Blog İyi Birşeydir...









Bloğun 2. ayındayım. Bu kadar iyi geleceğini düşünmemiştim. Psikologlar günlük tut diyorlar ya (boşanma arifesinde bana  tavsiye etmişlerdi) ;  ben bunu değiştiriyorum

 "Blogger olun" diyorum:)

Süper bir duyguymuş. Hele ilk yorumum geldiğinde mutluluktan küçük bir çığlık attım işyerinde.. ve bu olaydan sonra tabiki canım işarkadaşlarım bloğumu bulma peşine düştüler :):) Hala bulabildiklerini sanmıyorum. Umarım bulamazlar da . Burası benim özelim. Ve beni takip eden, edecek olan sizlerde özelimsiniz. Ben böyle hissediyorum.

Blog dünyasına dadanmamı ve sevmemi sağlayan da biricik öküz :) (http://okuzunondegideni.blogspot.com.tr/): yazılarını okudukça sana bayıldım, kendini böyle sadelikte ve net ifade edebilmek özel bir yetenek diye düşündüm.

Umarım benimde onun kadar sevenlerim olur bu blog dünyasında..

Öpenzi..

2 Temmuz 2014 Çarşamba

Çalış Çalış Çalış...

Ben okul hayatı boyunca inek diye tabir edilen tiplerdendim...

Asosyal da değildim pek ama,  ders çalışmayı, başarılı sonuçlar almayı seviyordum.

Halen seviyorum ama sanki yıllar biraz heyecanımı azaltmış. Geçen sene biraz o heyecanı tekrar buldum kendimde ama akşamları çalışmalar , ikizler vs. derken evliliğin elden gittiğini  de farketmemişim.. Zaten uzun zaman önce bitmiş de bu da tuzu biberi olmuş..

Şimdi yine o tempomu yakalamaya çalışıyorum..

 Seviyorum  ben çalışmayı..

Gece yatağa başımı koyduğumda sevgili, koca gibi şeyleri düşünüp hayal kurma gayem hiç olmadı (yani şimdi uydurmayayım zamanında olmuştur canım o kadar da inek değiliz herhalde..). Gece rahat uyku için o gece geç saatlere kadar çalışmış olmak acayip enerji veriyor bana nitekim.. tıpkı bu akşam olduğu gibi..

 Çalışma arasında bu  mutluluğumu bloğumla paylaşayım dedim işte..