26 Haziran 2016 Pazar

İMKANSIZ


Bana sen evlenmezsin dedi Ex . Çocuklarımız var. Olmaz dedi. Evlenemezsin dedi.
Bu söz o kadar içime işledi ki. Bilinçaltıma yerleşti. Ben anneyim evlenemem, diye.
Bu sefer karşıma çıkan insanlarla evlilikten uzak bir ilişki kurmaya başladım. O'nu dinlediğim için değil. Beni korkuttu. O'ndan değil. O'ndan korkmuyorum. Sadece çocuklarımı düşünüp evlenmenin doğru olmadığını düşündüm. Evlenmemek için başlamadım hiç bir ilişkiye. aşık olursam dedim korktum. Ama yine de kaderden kaçamadım. Eğer evlenmeye bu kadar karşı olmasaydım şu anda aşık olduğum kişiyle evli olabilirdim. Bizimkisi platonik bir aşktı. Asla ilerlemeyecek asla olmayacak bir birliktelik. İmkansıza yakın. Hatta imkansız artık. Çünkü önümüzdeki hafta evleniyor.
Hala birbirimize biz nasıl yapacağız deyip duruyoruz. Uzaklaşmak için her şeyi yapıyoruz, bedenlerimiz yanyana değil ama ruhlarımızı hep hissediyoruz. Nasıl mı? Sormayın, işte öyle...
Çaresizim sadece..


21 Haziran 2016 Salı

ACAYİP

Çok enteresan iki üç gün yaşıyorum hayatımda.
Biri var.
Beni uzaktan iki senedir hayranlıkla gözlediğini söyleyen.
Hayallerindeki kadın olduğumu söyleyen.
Bir kere pas vermem için perde arkasından her sabah gidişimi gözleyen,
Akşamları yine perde arkasından benim gelme saatimi bekleyen biri.
Dolu dolu biri.
Hiç hayatımda beklemediğim biri.
Ben iki sene pas vermeyince taşınmaya karar verip, bir de üstüne üstlük evlenecek olan biri.
Acayip bir şey.
Hem de çok acayip.
Bugün bana piyano çaldı. Benim için ilk kez ve son kez çaldı. Bu bir başlamayan şeyin vedasıydı.
Konuşmadı.
Bakıştık, hoşçakallaştık...
Çok acayip birşey...
Anlatamam, anlatamıyorum.
Keşke kapılarımı bu kadar kapamasaydım diyorum.
Başka da birşey demiyorum...


19 Haziran 2016 Pazar

TATİLLLL VE BİRİ HAKKINDA..

Ve okullar tatil...
İkizlerle bu hafta birlikteyim. Ben de bir hafta izin aldım. Bakalım bu bir hafta yorgunluktan ne zaman plim bitecek. Acayip hareketliler ve sürekli aktivite yapmak istiyorlar.
İlk günün planı "Kelebek Çiftliği" ziyareti. Beykoz'da. Gezdikten sonra detayları ayrıca paylaşırım.

Bir de birini anlatmak istiyorum burada. Haftasonu tanıştık. Daha önceden de tanışıklığımız vardı ama merhaba, merhabaydı.

İyi ve güzel bir insan. Ama bir anne olarak başlamadan bitirdim tanışıklığı. Korktum. İlişki o kadar kafama yattı ki. Benzer zevklere sahibiz. Sorumlu bir baba. Çocuğu yanında ve bir anne gibi titizlikle yetiştiriyor çocuğunu. Malesef şans veremedim bu tanışıklığa. Başlarsak sonu bizi yaralayacak, O'nu daha çok belki. Çünkü ben artık evlilik ya da ciddi birşey düşünmüyorum hayatımda. Anne olarak çocuklarım büyüyene kadar belki, aklımda yok böyle şeyler. Sorumluluklarım çok fazla, işlerim çok yoğun. Üzerim, üzülürüm.
 Yolu açık olsun ve iyi insanlarla karşılaştırsın O'nu.

.