AHH AHH .. BU ÇOCUKLAR BÜYÜYÜNCE YANDIM BEN!

Sabah çocukları okula bıraktım. Tam kapıdan çıkarken kapıda duran "Güvenlik Amca" beni durdurdu. Geçen gün benim sessiz olarak bilinen- ki bana sorarsanız hiç değil- elemanın vukuatını anlattı. Güleyim mi ağlayayım mı bilemedim? Olay şöyle gelişmiş:
"Öğle yemeğine inen çocuklar yemekhanede yerlerine otururlar. Yemeğe geç gelen benim çocuk, B ismindeki sınıf arkadaşının yanında başkasının oturduğunu görünce kıyameti koparır ve "ben onunla evleneceğim, çabuk yanından kalk" diye bağrış gürültü  oturan diğer çocuğu kaldırır. Yemekhanede herkes şok. Hele benimki sessiz sakin bilindiğinden öğretmenler , yemekhane görevlileri dumur olmuş.Diğeri zaten çok hareketli. Fırlama olan ne yapsa kimse şaşırmıyor zaten.
Güvenlikteki amca da haftasonu geçmiş unutmamış, koşa koşa peşimden gelip sabah sabah olayı anlattı. Önce güldüm. İşe gelene kadar arabada şapşik şapşik kendi kendime güldüm. Ve sonra...
Ergenlik dönemi, ileriki yaşlar.
Eyvah.. Ben bu çocukla ne yapacağım, ya hep böyle aşk meşk peşinde koşar da okumazsa...
Beni bir telaş aldı, sormayın...