30 Ağustos 2014 Cumartesi

Gülücük...

Sadece....


"Aldatanlar aldatmakla yetinmezler; onlar, ihanete uğrayandan bunun için üzülmemesini, kahırlanmamasını, dertlenmemesini, sevdiğinin bir başkasıyla yaşadığı hazzın üstüne kendi acılarının gölgesinin vurmasına izin vermemesini de isteyecek kadar BENCİLLEŞİRLER. İhanetin yarattığı ve hem aldatanın hem aldatılanın hayatına yayılan kederli gölgeyi, isterler ki aldatılan temizlesin, aldatanı vicdan azabından, suçluluktan, bir başkasını haksız yere üzmüş olmanın utancından kurtarsın; bunu elde edebilmek için aldattıklarının önünde alçalmayı, kendilerine acındırmayı, gülünç şaklabanlıklarla bir gülücük koparmaya uğraşmayı mubah sayarlar ama ne yaparlarsa yapsınlar bu armağanı aldattıklarından alamazlar; aldatılan, elinde kalan son silahı asla kendini aldatana gönül rızasıyla teslim etmez."


Ahmet Altan,  "İsyan Günlerinde Aşk"...


29 Ağustos 2014 Cuma

Sünger Kafa-2

Aha da ben!! Niye kolay kandırılıyorum?  Çok mu safım? Çok mu iyi niyetliyim? İnsanların söylediği güzel sözlere inanıyorum hemen. Kandırıldığımı aldatıldığımı hepsini bu bloğu okuyan herkes biliyor, yaptığım salaklıkları da.
En büyük salaklıklarımdan biri onu tekrar kabul etmem, şiirlerine, mesajlarına, güzel davranışlarına, sarılmalarına aldanmam oldu.. Ne oldu 2 ay sürdü. Evi taşır taşımaz pişman oldu ve yine benim istediğim değil, onun istekleri oldu. Yapamıyorum, edemiyorumlarla, evden gitti akşam. Gitmek mi istiyorsun "Evet".. "Akşam gel eşyalarını al , git o zaman"."Tamam." Bu kadar basitti kelimeler.. Ya gecem nasıl geçti derseniz, anlamsız, yüklü, ağır, kalbimi bir mengenenin arasına almışlar sıkmışlar gibiydi. Acayip koydu.
İlki bu kadar koymamıştı. Ne yaparsın, çocuklarım için güçlü olmalıyım yine. Gün sayıyorum kendimce.. 2 gün sonra daha iyi olacağım, 1 hafta sonra daha iyi olacağım... diye diye avutuyorum kendimi.
Sizin anlayacağınız dostlar acayip şeyler yaşadım bu son 6 ayda.. Benden daha acayipleri de vardır kesin. Allah herkese sabır versin.
Çocuklarımla paşalar gibi huzurlu mutlu yaşamak nasip etsin..Bir dostun dediği gibi "yalnız yaşlanma ihtimalin de var onu da düşün".. bu lafta koydu. İki çocuk var bir de.. Gayem yanımda biri olsun değildi hiçbir zaman ama ileriki hayatıma yönelik güç pınarlarımdan birini eksiltti bu söz sanki.. Ne var yalnız olayım, dostlarım olsun, çocuklarım sağlıklı olsun. İlla yanımda yaşlanırken biri olsun diye biri olacaksa bu mudur mutluluk, bu mudur huzur... ne bileyim o biriyle birlikte olabilecekken ben yalnız:( Daha ne kadar depresif olabilirim şu an bilemedim :) Acıyı mı seviyorum leuun ben.. Yoksa hasta olan ben miyim? Vallahi kafayı yedirtecekler bana:) Aklımı koru sen yarabbim..

27 Ağustos 2014 Çarşamba

RİSKKKK

Evet aldığım risk mıçıma mı girdi desem.. O risk elimde mi patladı desem.. Evleri birleştirdik, o evinden çıktı yanımıza taşındı.  Hadi nikah tarihini de alırız tekrar yakında diyordum ki.. Hatta ben biraz bakalım böyle dedim, yok evlenmeden olmaz evleneceğiz tekrar dedi.
 PATLADI. !!! Resmen elimde patladı..

Bana dürüstlüğü tuttu. Başka biri varmış aklında ne yapacağını bilmiyormuş.. NEAAAA!! Hani yok diyordun ya, kendimi öldüreceğim diye önümde üstünü başını parçalamalar. Kaç aydır peşimdesin, bana şiirler döşemeler, hediyeler almalar...Ne oluyoruz ya? Tam bir manyak çıktı sizin anlayacağınız. Bir hafta on gündür ben bir şey demememe rağmen evlilik yüzüğünü taktı (ki ben hala takmadım), iki gündür çıkardı ve patlattı bombayı. Ben ne yapayım dostlar bunu haaa! bana söyleyin ben ne yapayım. Çocuklarımı da düşünerek affetme moduna girmişken iki günde patlayan bu manyağı ne yapayım. Ailesi oturdu karşıma bir daha olmayacak çocuklar önemli dedi. Şimdi bana benim mutlu olmaya hakkım var diyor. Ben mi çağırdım seni, yapamıyorum sizsiz diye sen kendin geldin.. NE YAPAYIM BEN .. GERÇEKTEN BİLEMİYORUM.. TIKANDIM.. USANDIM. ÇOCUKLARA NE DİYECEĞİZ.. TEKRAR EVDEN GİDERSE  O ÇOCUKLARIN KAFASI İYİCE KARIŞACAK..ALLAH'IM BANA YARDIM ET..YİNE SANA SIĞINIYORUM.

Not: ayakta dik duduğum için beni kıskanmış bir de... çüşşşş sana manyak adam..

25 Ağustos 2014 Pazartesi

Mahcubum...

Kendime bile mahcubum da; bu son 3-4 aydır yaşadıklarımla yorduğum sevdiklerime olan mahcubiyetimi bir de siz düşünün.  
Bazen bir rüya gibi gelirken yaşananlar bazen de yaşadıklarıma  kızıyorum. Ne gerek vardı tüm bunlara, ders almamız için böyle acı çekmeye, böyle sıkıntılı durumlara? Ders mi aldık dedim??!!!.. Hiç sanmıyorum aslında. İçim hep yanlış bir şey mi yapıyorum sorusuyla muhatap. Böyle sorduğum zamanda hep haklı çıktığımı da biliyorum. 


Durum böyle dostlar... Yaşadığımız fırtınayı çabuk atlatıp çocuklarımızın da arada kalmaması için biz birleşme kararı aldık. Dediğim gibi belki fedakarlık belki alışkanlık belki içimde kalan sevgi kırıntıları belki de  belki de belki de... Keşkelerle karıştı belki 'lerim. Beni destekleyen olduğu gibi, salak mısın seni yine üzecek diyen de bir o kadar da kişi  var. Hepsine ama hepsine hak veriyorum. Sünger kafayım işte... Hepsini emiyorum:( 

 Evet bu riski alıyorum. Ben alıyorum. Çocuklarımızın bizi birlikte gördüğünde gözlerindeki bakışı görüp bu riski alıyorum. Sindirmeye çalışıyorum ama sindirilmesi bir o kadar zor. Bunu da biliyorum. Bekar yalnız günlerimi çok özlüyorum. Bunu da biliyorum.  Yolumuz uzun mu kısa mı bilemem ama, bu blog dünyasındaki acizane dostum “öküz” ün dediği gibi “yaşa ve gör...”. Ben de öyle yapacağım. Ama bu blog devam edecek, ve ikiz annesinin yaşadıklarını, gizli dünyasını yine sizlerle paylaşıyor olacağım. Ve  bu dünyada hala bekar ikiz annesi zorluklarını vs. yaşadıklarımı sizlerle paylaşacağım. Kalbim burada çünkü benim:) Kim ne derse desin özgür bekar bir anneyim. 

 Bu dönemdeki en büyük kazancım "kimseyi yargılamıyorum", ya da elimden geldiğinde yargılamamaya çalışıyorum. Umarım çocuklarım ve ben mutlu oluruz. Allah'tan bunu diliyorum ve dua ediyorum..

Güçlü kalayım, güçlü kalın...


4 Ağustos 2014 Pazartesi

Sünger Kafa Seniii...

Kandırıldım…. Bayramda boşluğuma geldi ve ex koca tarafından kandırıldım. Beraber çocuklarla gezdik, tozduk.Yemek yedik, bayram ziyareti yaptık vesaire vesaire… Bayramı yalnız geçirme kaygısı, annemlerin yanına gidememiş olmak, ne bileyim çok ağlamış olması… bunlara kandım. Karaktersiz miyim leeen benn?:(  Bugün işe geldim ve arkadaşıma anlattım .”NEAAAAYY bir hafta görüşmedik hemen yelkenleri suya indirmişsin” diye  kaydı fırçayı.. “Daha çektireceğiz. O akıllanmamıştır. Barışacaksan bari iyice bir çektir de bir daha dötü yemesin “ dedi. Haklı konuştu valla. Zaten kaç gündür için için yanlış birşey var yanlış birşey var deyip konuşuyorum kendi kendime. 

Ve genelde bir durumu sorguluyorsan o vaziyetten de hayır yoktur gibi geliyor. Bir de kafam iyice su kaynattı, kim ne derse onu yapacak vaziyetteyim. 

Biri “uzan şuraya canım” desin  hiç düşünmeden bu kedi gibi uzanacak kadar sünger gibi oldum, 



omurgasızım işte…







Ben daha bana ne diyeyim… Sünger kafaaaa işte.