Off…Ah..Ah..
Uzun zaman olmuş rakı içmeyeli. Arkadaşlarla meyhane keyfi de yapsak arasıra ,
biradan şaşmıyordum. Dozutmayalım diye. Nitekim hassas dönemdeyiz ya. Güvenemiyordum
kendime.
Bu sefer
arkadaşlar rakı içmeye gidelim deyince, tamamdır dedim. Rakıyı da özlemişim.
Hep gittiğimiz meyhaneye gitmişiz, güzel yemekler, mezeler, muhabbet. Gülmekten
karnım ağrımış. Ne eğlendim ne eğlendim. Yalnız… sıkıntı; son iki saati hatırlamıyorum
arkadaş.
Fazla kaçırmışım,
ama arıza da çıkarmamışım, sakin sakin kenarda takılmışım, bir ara masada
uyuklamışım. Arkadaşlara laf yetiştirmişim “sizi duyuyooooyumm” diyeJ Bir ara annem aramış, aradığını
hatırlamadığım gibi gayet sakin telefonu açıp “yoldayım çıktım geliyorum” demişimJ Arkadaş ya, insan biraz hatırlar
ya.. Yok Yok yok. Resmen hayatımın o iki saati kayıp. Hatırlamıyorum. Keşke
hatırlamak istemediğim kişilere, hatıralarıma da rakı döksemJ
