Bekar Babalara Gıcığım...

Evvela, bu sabah bekar bir babanın ağdalı bloğunu okudum ve gıcık oldum. Boşandıktan sonra, haftasonu gördüğü çocuğuyla ilgili öğütler mi sıralamamış... kadınların feministliğine mi laf söylememiş.. çocuğu hasta olmuş (çok geçmiş olsun ayrıca), hastaneye bisikletle mi gitmemiş... vs vs.. Öncelikle benim durumumda kıçına rahat batan bir adam baba ve aile olmaktan vazgeçince, böyle yazan bir erkek gördüğümde samimiyetine inan olsun ki inanamıyorum. Çocuğunu o kadar düşünüyordun da anne-babanın bir arada olduğu aile ortamının o çocuk için ne kadar önemli olduğunu bilmiyor musun? Şimdi kalkmış babalık günlüğü tutuyorsun. Hemen yazmaya başlarlar "medenice ayrıldık".. Affedersiniz ama, medenice ayrılık diye birşey yok, kendini düşünen bencil insanların ayrılığı var. Yapılan bu hareket bana medeniyetten çok "hayvanca" geliyor. Evet, herkesin hikayesi farklı olabilir. Ben burada babacık olanlara sesleniyorum zaten. Ama bir kadın şiddet görüyorsa, aldatılıyorsa, köle haline getirilip kullanılıyorsa, hele çocuklarına vuruyor kötü davranıyorsa gibi.. 3. sayfa haberlerini yaşıyorsa boşanmak işte o zaman medeni bir karar. Ama çocuklarından önce kendini düşünen, zorluğa gelemeyen, çocuklarının gününün nasıl geçtiğini bilmeyen, haftasonundan haftasonuna babalık yapan, yaptığını sanan  babacıklara İŞTE BUNDAN DOLAYI GICIK OLUYORUM...

Sevgilerimle... Tüm güçlü bekar annelere